3 Maart in 2019 betekent dat we midden in het Carnaval of de Vastenavond zitten. Dan zal er wel niet zo heel veel worden gefietst. Vrijdag was de El Toro vastenavond avond en dat betekende Leo, Joop en ik. Een klein kluppie dit jaar dus. Mickel was ’s middags al in de stad en kon niet echt meer aansluiten toen de rest de stad in ging. Super gezellig en ik had gelukkig de zaterdag om weer een beetje bij te komen. Dat gold niet voor de echte Bergenaren, die moeten natuurlijk altijd weg. Gaan we nog fietsen dan? Ik had rust dus ik ga sowieso. Maickel meldde zich ook en Joop en Leo wilden vast en zeker heel graag maar aangezien hun dames in het koor zingen en ze uiteraard het optreden op zondagochtend moeten aanschouwen, gingen zij voor het zingen de kerk in.
Maickel was ’s middags met vrouw en kinderen naar de stad en had zich voorgenomen met het gezin mee naar huis te gaan. Uiteraard is dat volledig mislukt zodat het toch nachtwerk werd. Even Netflix aan tijdens het slapen op de bank, om 5 uur naar bed, een fietsverbod krijgen en toch gewoon op komen dagen. Petje af. Wat een karakter. Maickel wist een mooie route en nam dus de kop. Het tempo lag behoorlijk hoger dan de afgelopen weken dus het was een pittige training zonder rustpunten. Na een uur of anderhalf gingen we naar de zwarte route en die hebben we halverwege even verlaten om de blauwe erbij te pakken. Ook leuk. Toen we zwart af hadden was het welletje. We voelden allebei de beentjes en het Strandhuys lonkte.
Na een kilometer of 55 waren we dus aan het eind van de rit. Frank en Rian stonden al klaar met de vuilniszakken want we waren best heel zwart. Het enige dat Maickel liet merken van feesten tot in de kleine uurtjes was dat hij begon met….een Tripel?….een Kwaremont?…. nee! Melk! Daarna volgde wel de Tripel en ik geloof dat hij ’s middags alweer de stad in moest dus het is hem vergeven. Al heel knap dat hij er was. Mooi ritje in een mooi tempo!
