Het profwielrennen kent verschillende broertjes. Zo kennen we natuurlijk allemaal de roemruchte gebroeders Andy en Frank Schleck, de broertjes Nairo en Dayer Quintana en natuurlijk onze trots Mathie en David van der Poel! De ETCC kent ook een broeder koppel, namelijk de broertjes Bogers en die namen de Toro’s afgelopen zondag mee op stap door het bos!!
Tom en Kevin fietsen inmiddels al geruime tijd iedere zaterdagochtend een gebroederlijk ritje en afgelopen zaterdag kwamen ze op wel een heel mooi plekje. Met het herfstachtige weer wat zijn intrede heeft gedaan in ons Nederland was het ideaal mountainbike weer en na de verkenning op zaterdag opperden Tom en Kevin dan ook het ritkapiteinschap op zich te nemen voor de zondag. Zo gezegd, zo gedaan…eerst nog even stemmen.
Onze CEO Joop, jaja nog drie maanden CEO tot dat Leo het stokje over neemt…, organiseerde namelijk een zeer duidelijke stemming. De vraag race of mtb is er namelijk één die in oktober vaker voorbij komt en Joop besloot een stemming te openen. Voor 18.00 zaterdag moesten we de voorkeur doorgeven, maar na tien minuten was het al vrij duidelijk dat iedereen met de regen en wind in het achterhoofd voor de mountainbike wilde gaan. MTB’s uit het vet, stieren terug het bos in!!!
Zondag 4 oktober kwamen er dan ook verschillende ‘morges’ binnen. Buiten de welbekende en verwachte ‘morges’, ook hier en daar een felicitatie. Onze Sebas verjaart namelijk ieder jaar op de dag voor de dieren en vierde gisteren zijn verjaardag. De ‘kleine man’ vierde zijn 29e verjaardag en dat was in combinatie met de aanleg van zijn achtertuin rede genoeg om een keertje te laten schieten. Nogmaals van harte gefeliciteerd Sebassie, volgende week drinken we er een op je!
Buiten de afmelding van Sebas, was ook Kas niet van de partij. De Zweed van de toekomst was er een weekendje tussenuit en heeft zich onder andere kostelijk vermaakt in de efteling! Vast lid van de weggroep Lisette gaat vanaf nu weer vol voor de schaatsen en moeten we de komende periode (op de fiets) ook missen!
Wie waren er dan wel? Om te beginnen natuurlijk de broertjes Bogers. Tom had zowaar tijd vrijgemaakt voor de Toro’s in zijn drukke fietsdate agenda en verheugde zich op een rondje ploeteren door de blubber. Boudewijn kwam met een blitse fluor gele bril aan de start, Maickel met nog steeds één voorvork, Leo goed ingepakt tegen de kou, Joop met een nieuwe vaste (hoopte hij) voorvork, Rob die gezellig mee kon doordat de boot in de buurt lag en Ed….die met een bagagedrager, kompas en fietsslot in vol ornaat aan de start verscheen.
Er stond een stevige wind en het was druilerig weer. Gelukkig gingen we het bos in, waar het vast een beetje warmer werd…of toch niet? Tom en Kevin zijn namelijk een beetje aan het gravelen geslagen en hebben nu al meermaals een gravelrondje gefietst. Het eerste stuk daarvan gaat compleet door de polders in de open ruimte en dat leek ze een leuk idee om met de toro’s te doen. Een kleinere overgang van weg naar bos zeg maar…de gulden middenweg. Klein nadeel was dat het eerste uurtje hierdoor vol tegen de wind in gereden kon worden zonder enige beschutting. We hebben er zin in!
We rijden de plaat af richting de Kraaijenberg. Net voor de spoorwegovergang schieten we omhoog en over een gravelpad rijden we langs het spoor richting een klein klimmetje om de kuitjes een beetje op spanning te zetten. Vanaf daar gaat het lekker door de blubber en troep. Door de akkers was het wind tegen beuken over slechte paden. Deels verhard, maar voornamelijk nat en vies. Echte troep waar we overheen moesten fietsen, maar wel leuk. Het was ook tijd voor de zogenoemde Toro waaiers, dwars door de Polders richting Ossendrecht.
De route had veel weg van een tourtocht, aldus Michael. Dat klopte ook wel, aangezien de tourtocht van Sirocco vaak over deze paden trekt! Met verschillende koprijders kon iedereen mooi uit de wind zitten en werd er in een lekker tempootje richting de grens gereden. Bij de … Leeuw (nu ben ik echt zelf de naam kwijt Leo) gingen we uiteindelijk het bos in en kon het speelkwartier beginnen. Tom had hier van de week een nieuw aangelegde singletrack gevonden en die gingen we eens met zijn allen rijden. Super tof en leuk om eens in een ander stukje bos te fietsen.
Tom op kop, Michael, Bou en Kev daarachter. Een klein gaatje naar het volgende kwarter Leo, Rob, Joop en Edje! Doordat de route nieuw was, was het belangrijk om tijdig te wachten zodat niemand verdwaalde. Bou zorgde hier gelukkig goed voor, door steeds tijdig Tom te sommeren te stoppen. Dit ging steeds goed, tot de laatste keer. We stonden namelijk te wachten en te wachten, maar geen enkel teken van Edje. We waren onze steigerprins kwijtgeraakt in het bos…en om nou te zeggen dat we op bekend terrein waren…
Gelukkig was Ed goed voorbereid, had een kompas op zijn stuur en een telefoon voor tien procent opgeladen. Uiteindelijk bleek CFO (Chief Future Officer) Leo de reddende engel voor Ed en bracht hem weer terug bij de groep. Na dit kleine uitstapje van onze @, die overigens aangaf eens in de drie weken mee te willen mountainbiken (super leuk), konden we de tocht vervolgen en kreeg Leo de regie.
Het was Kevin en Tom namelijk nog niet gelukt een lusje door het bos terug richting Bergen te vinden, en wie kan je dan beter inschakelen dan onze Leo Leo, tijgertje. Leo pakte meteen de leiding en leidde het achttal rouwdouwers door de bossen van Huijbergen richting huis. Bij de Huijbergse baan namen we afscheid van Rob, die weer terug naar boord moest. Nog even snel een groepsfoto en door het bos snel naar het strandhuys.
Michael zat zichzelf alvast warm te maken met een tosti frikadel en er werd nog even flink door gepeddeld naar het Strandhuys! Daar zou het er toch om gaan spannen of we wel ons welverdiende biertje konden nuttigen, gezien de corona maatregelen. Eenmaal aangekomen ging Tom rechtdoor en gingen we met zes man op jacht naar een plekje bij het Strandhuys. We besloten naar het terras te gaan en jawel, we konden gaan genieten van een welverdiend kwaremontje/trippeltje. We dronken op het pasgeboren wereldwondertje van Frank en Rianne, Pelle is als toekomstig ETCC lid 2 oktober geboren en we wensen Frank en Rianne alle geluk!!
Tosti frikadel werd besteld door Michael en Joop en er werd flink na gekeuveld onder het dekentje weliswaar. Ook het beest van de Mortirolo Bou waande zichzelf weer gelukkig onder het dekentje en met de heaters op ons gericht was het nog redelijk te doen buiten. De kou zorgde ervoor dat we voor het eerst sinds tijden na twee biertjes besloten geen derde, vierde of vijfde te nemen…maar de warmte van het thuisfront op te zoeken. Nadelig aan het mountainbiken is het poetswerk wat je altijd hebt, maar het was weer heerlijk om met z’n allen door het bos te gaan!
Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik verwacht weer een stemming voor de race of mountainbike…maar met het herfstachtige weer wat deze week door Nederland trekt, zal het fijn zijn weer het bos in te trekken;)! Nu eerst morgen een nieuwe primeur bij de ETCC. Vernieuwing is vooruitgang, en in die trend hebben we morgen om 19.05 onze eerste ETCC Zwift ride. CEO Joop heeft dit georganiseerd en het deelnemersveld staat al op vijf!! Snel een tacx aanschaffen hoor. dan zien we mekander nog vaker!
Het was weer mooi gisteren, we hebben genoten. Bedankt voor de gezelligheid en ik kijk weer uit naar zondag. Toedeloe! Kusjes.
