En zo zitten we in de maand november en loopt het jaar ten einde. We zitten volop in het mountainbikeseizoen en we hebben er al enkele natte, herfstachtige ritjes opzitten. Dat kan ook niet anders met de ‘natste’ oktobermaand ooit gemeten afgelopen maand. Hopen dus op een ‘drogere’ novembermaand en om te beginnen afgelopen zondag!
Op zaterdag kwam het wekelijkse berichtje van Leo dat we de ochtend erna om 09.00 zouden verzamelen bij het SH! Lisette meldde zich helaas af omdat ze ziek was. Het sobere weer in combinatie met snotterende kindertjes in haar werkomgeving, hebben haar een vervelende herfstgriep bezorgd. Hopelijk binnenkort weer een keer van de partij!
Ook Rob moest de rit aan zich voorbij laten gaan. Zijn prioriteiten liggen op het moment even ergens anders en namens de club nogmaals sterkte Rob! Sjel had er deze zaterdag een workshop in Papendal opzitten en besloot rustig te gaan lopen…een paar afmeldingen, maar nog genoeg stiertjes die zondagochtend stonden te trappelen de mountainbike te bestijgen!
Joop was vroeg afgelopen zondag en wenste iedereen een ‘Mogge’. Niet lang daarna was daar de langverwachte goedemorgen van Edje Steigerprins. Onze ‘Fast Eddy’ beloofde al tijden mee te gaan en nam iedere week het begrip ‘volgende week’ wel heel letterlijk. Deze zondag was het tijd voor de return van onze enige echte steigerprins Ed op de MTB!
Verder verzamelden deze zondagochtend Sebas, Leo, Boudewijn en Kevin om 09.00 bij het Strandhuys…een mooi groepje van zes Toro’s dus om door de bossen van de Brabantse wal te ploeteren. De verwachting was om 10 uur een piekje regen, maar dat mocht de pret niet drukken. Joop sprak namelijk van een extra dimensie en Sebas had het over nat van onder en van boven. Enfin…we gaan van start!
Over de boulevard op naar de Kraayenberg. Edje had zijn MTB helemaal op orde en het was mooi om te zien dat op zijn bagagerekje een regenjas vastgebonden zat. Een goede voorbereiding is immers het halve werk!
We reden het inmiddels bekende stukje onverhard naar boven door naar Hoeve Hildernisse. Na het klimmetje altijd even kort hergroeperen want dit is meteen een flink kuitenbijtertje zo koud op de spiertjes. In het stukje wat volgde was meteen goed duidelijk dat het drassig en nat zou worden deze rit. Droog proberen te blijven had geen zin deze rit, dus maar meteen met de assen door de blubber!
Bij het Mathemburgse bos doken we fanatiek het natte bos in. Ik zag Bou er mooi insturen en bijtrappen om achter onze kleine stoemper Sebas aan te gaan. Het mondde echter al snel uit in een fraaie snoekduik, want het voorwiel van de Sensa gaf even niet mee in een plasje water. Bou opkrabbelen, achter mij ging Leo ook onderuit…oppassen geblazen!
Na het bos bij Mathemburg reden we naar zo een leuk landgoed achtig terrein, waar je eigenlijk alleen maar komt als Leo het voor het zeggen heeft. Je kan er bijna de klok op gelijk zetten dat onze LeoLeo je langs dit plekje voert.
We waren al een beetje vies en een beetje nat, maar het was allemaal nog goed te doen. Vandaar dat er even flink in de remmen geknepen werd bij een plas van jewelste! Een paar weken geleden had ik het toevallig met Sebas over dit plasje gehad. Hoe verschrikkelijk die is en hoe vaak we die vroeger eigenlijk deden. Nou…we waren er weer. Een plas kan je het niet noemen, meer een rivier. Na enig overleg dook Leo naar beneden, tot zijn knietjes in het water, maar al fietsend weer naar boven.
Verdomme…één schaap over de dam,,, nu moet je volgen. We kwamen er allemaal mooi doorheen en hadden de beentjes gelijk wat schoongespoeld (Sebas tot aan zijn nek) door dit uitdagende kuiltje. We vervolgden ons pad richting Huijbergen…dat bos kan ook altijd zo heerlijk drassis zijn zeg.
Door naar Trapke op en toen het bos bij de Wouwse Plantage in. Ook een erg leuk bos eigenlijk met veel bochtige stukjes. Door de stormachtige dagen van de week ervoor was er aardig wat hout uit de bomen gevallen en leken we net bulldozers die over takken reden. Het groepje stieren moest daardoor zo nu en dan best een tak uit het derailleur halen, om schade te voorkomen.
In het bos bij de Wouwse Plantage begon de regenpiek van 10.00 ook in werking te treden. We reden beschut, dus het viel allemaal wel mee. Maar goed…regen is wat dat aan gaat net bier. Een beetje regen/bier gaat nog wel…maar als je het constant op je dak krijgt of drinkt…ga je het echt wel voelen.
Na een half uurtje door de regen was de buitenste laag al aardig nat. Een kwartiertje later het onder shirtje en weer een kwartiertje later was het soppen geblazen in de schoenen. Het water drupte vanuit je nek, over je rug…zo je bilnaad in! Als verzopen eendjes trokken we door het bos…Ed had een mooie dag uitgekozen voor zijn rentree.
Leo voerde ons door het Huijbergse bos bij de Kloof in de richting van wat leuke paadjes. De nattigheid en kou kwam in het lichaam dus een voorstel van Sebas om de zwarte route nog aan te doen, werd snel van tafel geschoven. We reden nog wat rond de groene route heen, toen we via de Zuivelhoeve weer richting Mathemburg reden.
Warempel, wie zagen we daar nou rennen op de Antwerpsestraatweg. Het was ons Sjelleke. De man die van alles een foto maakt, kwam vrolijk aangerend en pakte meteen zijn telefoon voor een fotosessie van jewelste. Ditmaal geen paddenstoelen…maar mooie portretjes. Na een klein onderhoud met onze Sjel, vervolgden we de route naar het Strandhuys.
Bij het oprijden van de Plaat opperde Sebas nog even een rondje achterlags de Plaat. Hij zat al op het stukje, maar kon geen support vinden. De rest reed rechtdoor…kortste weg Strandhuys. Daar aangekomen moesten we ons eerst maar eens goed afkloppen. De billetjes werden schoon geklopt en de jasjes werden buiten alvast uitgedaan. Het hielp iets, maar niet veel.
Als modderige biggetjes kwamen we het Strandhuys binnen, maar gelukkig kunnen we altijd rekenen op de gastvrijheid van deze topzaak. De vuilniszakken werden om de stoelen gedaan en we mochten plaatsnemen aan een mooi tafeltje. Een lekker biertje met een tosti frikandel!!!
We keken terug op een nat ritje en de kou was de overhand aan het nemen. Sebas en ik zaten ook een beetje in de tocht, maar het weerhield ons er daardoor wel van een derde te nemen. De derde rondjes zijn de laatste tijd niet meer zo in trek…jammer hoor!
Mooi op tijd thuis waar de grote spoelsessie kon beginnen. Lekker ritje, met typisch mountainbikeweer. Mijn voorkeur gaat overigens wel uit naar wat kouder en droog. Een beetje bevroren paden…heerlijk. Wellicht aankomende zondag zo een dag…aangezien ik vandaag hoorde dat de eerste grondvorst wel eens kon komen aankomende zaterdag op zondagnacht.
Eerst maar 11-11 zien te overleven…dan kijken we zondag wel weer verder.
Nog een fijne week Toro’s, het was weer leuk! En de zondag was weer compleet, toen ik zag dat Sjel weer een paar mooie paddenstoeltjes gefotografeerd had!
