Zomervakantie…komkommertijd…slecht weer tijd! Elke zomervakantie is het weer raak. De laatste schoolweken vliegen de hitterecords je om de oren, is het daadwerkelijk vakantie…heb je de ene neerslagsgolf naar de andere te pakken. Nat in Nederland, weinig zon…het lijkt wel herfst. Gelukkig zijn daar de uitvluchten van het buitenland, waar je kan genieten van het zonnetje. Nou…ik (Kevin) was een weekje in Normandië en heb ook meermaals mijn regenjas aangehad….
Maar goed, we zijn hier natuurlijk maar voor één reden, het ritverslag van afgelopen zondag. Het bleef in het weekend lang stil op de app, dus ik gooide er maar een appje uit. Is er animo morgen? Jawel…die was er zeker. Wel met hier en daar een kanttekening dat het droog moest zijn, want in regen op ons dak hadden we geen zin. Een avondbiertje voor het slapen gaan…en de wekker op tijd gezet voor de zondagsrit!
Zondagochtend 07.30. Kas beet het spits af met een ‘Goedemorge, het regent:(‘. Toon gezet en de ene afmelding na de andere stroomde binnen. Bou paste, Edje ging het mooie weer opzoeken in Cadzand, Leo sloeg over en Sebas had papadag. Die moest Mies van het vliegveld ophalen. De eerste weergrafiekjes werden gedeeld en Rob en Kevin gaven aan wel zin te hebben in een rondje…
Om 08.13 besloot Lisette nog even te blijven liggen en ook Joop was niet van de partij. De camper was namelijk bepakt…hij ging op vakantie met Anja richting Italië…veel plezier hoor!!! Tot slot meldde Sjelleke zichzelf ook af, want hij besloot een rondje te gaan lopen. Wie missen we dan? Maickel natuurlijk….en hij wordt echt gemist. Maar volgens de laatste update van Eigen Huis En Tuin presentratice Lonneke…was van de week te zien dat er al gestuct is, het schiet op!
Wie blijven er dan over? Rob en Kevin. Met wat whatsapp overleg werd afgesproken rond half 10 te vertrekken bij Rob, maar daar aangekomen eerst een bakje koffie. De vakantieverhalen gedeeld met schoonvader en schoonmoeder, waardoor we rond tien uur op de fiets zaten voor een lekker rondje op de racefiets! Zoals gezegd had ik een week slecht weer gehad in Frankrijk, dus heel erg de drang om te fietsen deze zondag!
Bij de eerste bochten was het even aftasten wie de leiding in de route nam. Rob is vanuit zijn werk gewend dat twee kapiteinen op een schip niet werkt, dus bombardeerde hij mij tot ritkapitein…leuk! Ik rij nooit hele spannende rondjes, vaak dezelfde lusjes, dus ook deze keer. Met Rob had ik ze nog niet zo vaak gereden namelijk. We reden richting de Col de Kragge om vervolgens door te steken door de polders richting Kruisland. Altijd lekker rustig fietsen daar en we hielden het nog steeds droog….al stond er wel een flinke wind.
Kletsend over van alles en nog wat (vooral vakanties) reden we door het dorpshart van Kruisland in de richting van het viaduct over de Roosendaalsche vliet. Hier overheen gereden en door naar Stampersgat. Niet door Stampersgat, maar ervoor naar links door naar Dinteloord. Een verrassing voor Rob…want normaal rijden we wel rechtdoor. Zo kwamen we op een stukje wat voor Rob wat minder bekend was, maar dat maakte het ook wel weer leuk. Het tempo zat er lekker in, er kon nog gepraat worden…maar de wind werd wel wat straffer en begon ons steeds meer op de kop te staan.
We reden richting Dinteloord en ook hier namen we net een ander paadje dan anders. Eerste regenbui op ons dak kon de pret niet drukken…we waren toch maar mooi op de fietsen geklommen, anders had ik hoogstwaarschijnlijk weer met een poetsemmer in mijn hand gestaan deze zondagochtend. De wind kwam meer en meer op kop, waardoor Rob meer en meer achter mij begon te schuilen. We poefden nog een beetje tegen de wind in richting de Heense Molen…bij dat leuke sluisje weet je wel!
De brug ging dicht, maar een man die op een trapje zat zei: ‘Het kan nog wel hoor’. Dat laten we ons geen twee keer zeggen…en jawel. Midden op de brug, hekjes dicht. Gelukkig begon de brug niet te schuiven, maar na een korte klim en klautersessie, die bij mij soepeler ging dan bij Rob, waren we over de benedensas sluis en konden we onze weg vervolgen. Maar o jee, wat horen we nu. Psssssstttttttt….werden we gelokt door mooi vrouwelijk schoon? Was het de wind? Of….?
Het was Robs tubeless band die aan het squirten was. Het witte spul spoot eruit en het gat was aardig groot. Nu zat Rob net daarvoor te vertellen over plugjes in zijn band…nou die kon hij nu mooi weer gebruikte. Als een volleerd bandenmaker stak hij de plug in zijn rubber en was het gat gedicht, we konden onze weg vervolgen!
We reden door de polders van Vosmeer richting Kladde, Halsteren…om vervolgens via de haven van Bergen op Zoom richting Kop van het Hoofd te fietsen. De teller gaf 60 kilometer aan en de klok 12 uur…tijd voor een biertje dachten we. Stevige wind, maar geen regen! Wij blij. Echter bij het opdraaien van Kop van het Hoofd bleek dat we te vroeg hadden gejuicht. De volgestroomde wolken lieten niks meer droog van ons en we kregen een bui van hek me jou daar op ons dak. Helemaal nat aangekomen bij het Strandhuys, het zag eruit alsof we een barre tocht hadden moeten doorstaan,,, wat eigenlijk wel meeviel (enkel de laatste 2 kilometer).
Hierdoor kregen we een waar heldenonthaal van de eigenaar van het Strandhuys, Marc! We kregen een bittergarnituur van het huis, omdat we als enige van de Markies en Toro’s op de fiets waren gestapt. Ook kregen we van Karlijn een gratis Ice Tea green zero….als we even op het Strandhuys zouden stemmen voor de terrasrace. Alles bijgewerkt, alles in orde, biertje erbij…genieten maar!
Buiten begon het meer en meer te regen, en wij zaten er warmpjes bij. We genoten van de bruine fruitschaal, van een paar lekkere biertjes en keken terug op een leuk ritje. Carlijn had nog wel een klein verwijtend vingertje voor de ‘afhakers’…maar daar zou ik me niet te veel van aantrekken. Na biertje drie was het tijd om te betalen en richting huis te gaan…het WK wielrennen stond namelijk op punt van beginnen!
Eenmaal thuis snel ingeschakeld….en menig Toro zat voor de buis. Sebas met Lou en Mies, Edje in Cadzand, Joop in Valkenburg…we genoten! Leuk hoe we samen, maar toch van een afstand, de mooiste WK wedstrijd die ik ooit heb gezien hebben beleefd. Mathieu van der Poel kroonde zich in een zonnig, regenachtig Glasgow voor het eerst tot wereldkampioen….en dit zorgde uiteraard voor de nodige kippenvel in onze groepschat. Lou, die nog maar een paar maanden oud is, heeft nu al prachtige wielerhistorie meegemaakt!!! Ook de rol coach en onze vriend Koos Moerenhout werd goed belicht in de chat!
Al met al was het een top zondag. Lekker gefietst en daarna genoten van een prachtige koers. Rob, bedankt voor het ritje…zondag gaan we weer. De weersvoorspellingen zijn goed, dus ik stel het rondje Oude-Tonge kleine variant (85km) te doen met hopelijk een goed gevuld Toro peloton. Ik ken de route deels, dus ik benoem Sebas tot ritkapiteint (als hij er is, anders LeoLeo)!
Tot zondag en voor de leden op vakantie, geniet ervan!
X Kevin
