Ik ben zo vrij geweest om het verslag van deze week te schrijven 😉
Er waren al de nodige afmeldingen, Boudewijn was aan het oefenen, Joop aan het uitzwaaien, Leo aan het bijkomen, Kevin ook, Edwin ging zelf een paar uurtjes op de MTB en Maickel??? Die verdween van de radar zodra het er ook maar enige schijn van had dat hij alleen met mij mocht gaan rijden en al het kopwerk in zijn eentje zou mogen doen.
Nou ja!?! Niemand dus. Ook wel eens lekker, zondagmorgen rustig aan, een heerlijk uitgebreid ontbijt, compleet met gekookte eitjes, croissantjes, jus en koffie. Maar eigenlijk had ik toch wel zin in nog een rondje, en ach ja waarom ook niet, volgende week weer schaatsen, dus gauw omgekleed. Fietscomputer bleek leeg, het werd een rondje op het gevoel.
Eerst maar eens over het gele fietspad richting Vrederust, richting de Schansbaan, in een fantastisch tempo, ik kon het prima bijhouden! Goed bezig. Door richting de Dassenplas, Moerstraten, een aantal weggetjes door de polder, Heerle, richting Nispen..
Echt geen fietser tegengekomen, niemand om achter weg te duiken, dus zelf maar op kop. Zo had ik ook nog es alle tijd om het afgelopen fietsseizoen eens uitgebreid te evalueren:
- op vandaag na altijd in goed gezelschap
- bijna elke zondag gefietst
- veel gelachen
- harder dan ooit gefietst
- mijn lekke banden werden geplakt
- afgezien op de fiets
- ver gefietst
- soms slap ouwehoeren en soms een goed gesprek
- af en toe (bijna) in de berm gereden
- een aantal QOM-metjes rijker
- meer dan genoeg biertjes na het fietsen
Nou, best een goede balans..
De benen waren intussen warm, het hoofd was leeg, de regen kwam inmiddels wel met bakken uit de lucht. Maar dat mocht de pret niet drukken, alhoewel… waar was ik eigenlijk?
Ik reed op zo’n Belgische weg, zonder fietspad, maar met betonplaten vol eikels, die alle kanten opschoten, doodeng! “Gewoon doorrijden” zou Boudewijn zeggen, dus dat deed ik dan ook maar. Ik kwam erachter dat Wildert een voetbalvereniging heeft, prachtig gelegen tegen de bosrand. Vertrouwende op mijn richtingsgevoel ben ik her en der naar links en rechts gereden en ja verrek ik kwam weer op bekend terrein. Het werd tijd om op huis aan te sturen. Douchen en een jurk aan. Tijd voor een feestje.
Mannen bedankt voor een zomer samen fietsen!
X Lisette
