Het grootste deel van de El Toro Cycling Club komt uit Krabbegat en omstreken en het is dan ook onbestaanbaar dat de vastenavond opzij wordt gezet voor zoiets alledaags als fietsen. De vraag is dan natuurlijk of er überhaupt gefietst wordt. Ondergetekende is van boovuh de rievieruh dus slaat rustig de vastenavond over en Maickel heeft de afgelopen weken al zo vaak direct uit de stad zijn fiets uit de schuur gepakt om dan nog niet geheel ontnuchterd gewoon mee te fietsen dat we aan hem niet hoeven te twijfelen. Twee deelnemers gegarandeerd dus. Van de overigen kwam Joop als enige opdagen en we zijn gedrieën het bos ingedoken met Maickel als ritkapitein.
Maickel had uiteraard nog niets gepland want hij werd door Joop pas bij vertrek benoemd tot ritkapitein maar Maickel zit nergens mee dus hij verzon direct een plan om op een leuke manier naar de Heide toe te rijden. Als je op Strava kijkt zie je dat dat mislukt is maar dat heeft de pret zeker niet mogen drukken. We reden via de Postbaan naar Zuidgeest en hebben daarna een heel behoorlijk stuk van het hek van de vliegbasis gevolgd, best handig, kan je ook niet verdwalen. Hoewel, we waren Joop toch heel even kwijt, andere afslag genomen. Joop was ook enorm aan het genieten namelijk (dat doet ie altijd) maar deed dat in een iets rustiger tempo zodat er af en toe een gaatje viel. Joop was namelijk niet zo heel laat thuisgekomen uit de stad en had ook naar eigen zeggen niet te veel gedronken maar hij had daarbij wel nog gegeten bij de Griek. Het is bekend dat binnen Europa de Grieken vrij prominent en niet altijd alleen maar positief aanwezig zijn en dat geldt blijkbaar ook voor hun eten. Joop genoot er een groot deel van de rit in ieder geval nog steeds van. Hij had zich wel eens beter gevoeld, zei hij. Of jij zich wel eens slechter had gevoeld kon hij zich even niet herinneren. Maar gelukkig….naarmate we langer onderweg waren ging het met Joop steeds beter.
Na een aantal omzwervingen door mooie stukjes bos reden we Hoogerheide binnen. Ik stelde voor om de Rijzendeweg weer eens te nemen en nadat de ritkapitein het goed vond (hij vindt veel goed) sloegen we linksaf richting de tank. Als je daar een tijdje niet geweest bent, herken je de weg echt niet meer. Er is de laatste maanden nogal wat veranderd daar. Afijn, we lieten ons daardoor niet uit het veld slaan en reden gewoon door tot Joop naar links keek en opmerkte dat daar ook een leuk stukje bos ligt waar we best naar toe zouden kunnen rijden. We waren het er inmiddels over eens dat de leden weliswaar voorstellen kunnen doen maar dat de ritkapitein bepaalt wat er gaat gebeuren. Ook deze wijziging werd zonder morren door Maickel ok gevonden en we sloegen linksaf het zompige gras in. Leuk extra rondje met moeras, bagger en bergen. Hierna gingen we door Hoogerheide, voor het viaduct rechtsaf langs de snelweg het bos weer in naar Zuidgeest en via de inmiddels bekende route naar onze vaste uithijgplek in Bergen op Zoom. De extra lus door het baggerpad hebben we ook genomen en dat leverde voor mij de eerste uitglijders van het seizoen op. Een keer wegglijden langs de zijkant en een keer een echte mooie rol na een mislukte poging om van karrespoor te wisselen. Hoort erbij en ik was toch al niet meer helemaal schoon. Joop had het lusje ook niet zonder brokken weten te voltooien en Maickel was dus de enige die gewoon verticaal de rit heeft volbracht. Precies zoals bij een kapitein past!
Natuurlijk werd de rit in het Strandhuys afgesloten met Tripels en een Dubbel. Joop en Maickel vanzelfsprekend met de herstelfrikandel erbij. Het was weer lekker, het was weer fijn. Volgende week de toertocht van 45 km vanaf vliegbasis Woensdrecht voor het goede doel: Wings 4 Kika. Inschrijven 5 Euro, Erwtensoep na afloop op de basis (als we dat willen).