En zo zitten we in 2023 en laten we het jaar 2022 achter ons. Een jaar waarin we veel mooie ritten hebben gehad en we vooral weer hebben genoten van heel veel Toro gezelligheid. Traditiegetrouw sluiten we een fietsjaar af met een etentje…en aan mij (Kevin) was dit jaar de eer hem te organiseren. Zaterdag 7 januari konden de meeste stieren aanwezig zijn…datum geprikt en de jacht op een activiteit en restaurant kon beginen!
We verzamelden zaterdag om 17.00 bij Krijnen. Aanwezigen voor deze jaarafsluiting waren Joop, Lisette, Maickel, Boudewijn, Tom, Sebas, Edwin, Sjel en ikzelf! Kas moest zich helaas last minute afmelden omdat hij ziek was. Rob was aan het varen en Leo was een weekendje aan het genieten in Limburg met Corine. Jullie werden gemist mannen!!
Na het verzamelen en de eerste biertjes (ook bij Krijnen schenken ze sinds kort Tripple D’Anvers), was het tijd om twee teams te maken. Team geel en team rood gingen het tegen elkaar opnemen in een stadsquiztocht…met vragen over het afgelopen fietsjaar! Team geel werd gevormd door Bou, Lisette, Sjel en Tom. Team Rood bestond daarmee automatisch uit Sebas, Maickel, Joop en Ed! De biertjes op…we konden beginnen.
Met verschillende enveloppen gingen de teams op pad en gaven ze antwoord op verschillende hoogtepunten van het afgelopen jaar. Achter het goede antwoord stond een nieuwe locatie waar ze heen moesten. De teams moesten antwoord geven over de 11-stedentocht (in welke plaats sliepen we?), over de KMC (met hoeveel Toro’s reden we die?), de Vuelta (van wie had Joyce sjans?), de goede doelenrit (‘Kraal van Reimerswaal’) en over de nieuwe kleding (maak een Toro mascotte van een standbeeld). Het team dat het snelst terug op de eindlocatie was…won de wisseltrofee.
Leuke bijkomstigheid was een pauzemomentje na het aankleden van de Toromascotte. Na het opsturen van de foto naar mij, werden de teams naar de Don Camilo gestuurd…waar een lekker biertje op ze stond te wachten. Team rood ging fanatiek van start en was hier binnen mum van tijd, team geel liep achter. Na twee biertjes voor team rood kwam team geel er ook aan. Nog even met z’n allen een pilsje en weer door naar de volgende opdrachten. Team geel maakte nog even een tussenstop bij Bart en kwam vervolgens als eerste aan in Krijnen…
Na 1 uur en 3 minuten waren ze terug op locatie en was het wachten op team rood. Zij waren gaan ‘plassen’ bij de Kaai en de tijd liep door. Een secondenspel zoals Vingegaard en Pogacar hadden in de tour. Uiteindelijk kwam team rood binnen en klokten ze 1 uur en 2 minuten…de prijs ging naar team rood…gefeliciteerd!!! De beker is mee naar huis met de kleine.
Na dit enerverende vragenspel gingen we naar onze eetlocatie, Oase. Een tentje waar we een drie gangenmenu voorgeschoteld kregen en uiteraard gingen vergaderen. Het voorgerecht was iets met vis en ik kreeg een carpaccio. Wel lekker hoor…maar daarna was het tijd om de vergadering te starten. We begonnen met een kort praatje van mij, waarna ik een toespraak van onze CEO Leo voordroeg aan de rest. Leo blikte terug op een mooi fietsjaar en gaf aan dat hij het jammer vond er niet bij te zijn en ook aan te geven het CEO-schap nog lang niet moe te zijn. Na een heel kort rondje waren er uiteraard geen bezwaren en is Leo ook voor het aankomende jaar weer de CEO van de ETCC!!!! Het is je gegund!
Ook kregen we van Sebassie het jaarverslag met de financiën en hebben we besloten de contributie eenmalig 20euro te maken, zodat we wat meer spek om de botjes hebben. Sebas zal hier een tik van sturen. Vervolgens bespraken we nog dat ieder lid zijn best moet doen er zo vaak mogelijk bij te zijn en de ETCC niet gezien moet worden als gelegenheidsclubje. De vergadering werd gesloten en we gingen verder met het diner.
Hoofdgerecht was een wilde stoof met varkenshaas en een rauwe tartaar (ik waande me weer in Briancon). Het toetje was uiteindelijk iets met ijs. We bestelden er zelf nog een bakje koffie bij en daar waren ze maar wat blij mee bij Oase! Er werd betaald en koers gezet richting de Ierse pub, waar het stampensvol stond. Er ging een bandje spelen en onder genot van de nodige biertjes en gezelligheid hebben we hiervan genoten…er werd zelfs gedanst. ONdertussen werd er afgesproken de volgende dag rond 10uur pas te vertrekken…zodat we nog even verder konden feesten!
Bij de Ierse pub werden geen dartpijltjes vrij gegeven, maar uiteindelijk was dat ook helemaal niet nodig. We hadden het namelijk gezellig genoeg en toen de band klaar was, gingen we naar huis (dachten we). Bij het opstappen van het beursplein kwam Femke alleen op ons afgestormt. Kennen we Femke en Jimmy nog? Bij de Vuelta zorgden zij voor koude biertjes…nou hier waren ze weer en Femke was nog niet uitgefeest. Iedereen (inclusief Jimmy) lag in gedachte al in bed, maar Femke wilde nog naar de Schorre. Dan gaan we maar mee, zo moeilijk zijn we niet.
We dronken nog wat biertjes, maakten nog kennis met het toilet zonder papier (lang leve het bonnetje) en uiteindelijk druppelden we één voor één naar huis. Eenmaal thuis fietsspullen klaarleggen en wekker zetten! De volgende ochtend ging om 09.00 het wekkertje en de mannen en vrouwen van de avond ervoor, gaven bijna allemaal thuis! Joop meldde zich toch nog af, maar de ‘Mogguhs’ van Maickel, Lisette, Sebas, Sjel en mezelf waren aanwezig!
Daar stonden we dan…super fit en zin voor een rondje. Kort rondje wel te verstaan. Eenmaal compleet reden we naar de Kraaijenberg en probeerden we anders dan anders naar Huijbergen te rijden…dit lukte deels. We kwamen op de route van de MTB tocht en volgden deze een beetje. Uiteindelijk gingen we nog een beetje naar de Wouwse plantage en via de Nootjesberg besloten we alvast richting Bergen op Zoom te gaan. EN toen begon het…
Op de tankbaan, we reden een paadje in en daar stond een stel. Een stel met 8 honden. Even afwachten en er werd ons gezegd dat voorbij rijden op eigen risico was. Sebas is niet bang en fietste er dwars door heen…had hij ineens een kleine keffer in zijn schoen hangen. Het kleine stompvoetje schopte de hond los en daarna moest hij zijn fiets zelfs gebruiken om de hondenroedel van zich af te schudden. Sjel, Lisette, Maickel en ik kozen eieren voor ons geld en namen even een omwegje. We kwamen snel weer bij Sebas en die had een kapotte schoenhoes. Getwijfeld om gegevens uit te wisselen…maar de gesteldheid van de Toro’s was niet dermate dat we zin hadden in een confortatie. Sjel is inmiddels een crowdfunding gestart! Balen, maar Sebas weet in ieder geval dat hij geen Dog Whisperer is.
We reden naar het Strandhuys en bestelden koffie, cola, chocomel en Sebas en Kevin waagden zich aan een biertje. Een frisse foto,,, nog een beetje nakeuvelen over de avond ervoor en Mike uiteindelijk ook aan een biertje gekregen. Vervolgens was het tijd om richting huis te gaan en uit te rusten van het vermoeiende weekendje. Ik heb ervan genoten en ik hoop jullie ook! Edwin heeft aangegeven dat hij volgend jaar het eindejaarsetentje gaat regelen, dus dat is ook mooi!
Aankomende zondag rijden we de tourtocht van 14 in ’t uur. Hopelijk met een mooie groep aan de start. Misschien dat we om 08.30 kunnen vertrekken naar Trapke op…vanaf de rotonde tussen Leo en mij in? Tot zondag en bedankt voor het geweldige fietsjaar 2022. We gaan er samen weer een mooi fietsjaar van maken in 2023!!
